၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ (ျမန္မာဘာသာ)။

ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ အဖြဲ႕၀င္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ စပ္ဖမ်ားအားလုံးတုိ႔အျပင္ ရွမ္းျပည္ နယ္မ်ား၊ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသတို႔မွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားတုိ႔ တက္ေရာက္ၾကေသာ ပင္လုံၿမိဳ႕တြင္က်င္းပသည့္ အစည္းအေ၀းႀကီးတရပ္တြင္ ၾကားျဖတ္ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပူးေပါင္းျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတုိ႔သည္ လြတ္လပ္ေရးကို ပုိမုိ၍ လွ်င္ျမန္စြာ ရရွိလိမ့္မည္ဟု အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္သူ အဖြဲ႕၀င္ တုိ႔သည္ ကန္႔ကြက္သူမရွိဘဲ ေအာက္ပါအတုိင္း သေဘာတူညီၾကေလသည္။

၁။ ေတာင္တန္းသားမ်ား စည္းလုံးညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႕ (တစညဖ) ၏ ႀကိဳးကုိင္အဖြဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ မ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္အရ ေတာင္တန္းသားမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္တဦးကို ဘုရင္ခံကေရြးခ်ယ္၍ နယ္စပ္ေဒသမ်ားကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္ အတြက္ ဘုရင္ခံ၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ ခန္႔ထားရမည္။

၂။ ဤအတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဌာနလက္ကိုင္မရွိ ေကာင္စီ၀င္ တဦးအျဖစ္ခန္႔ထား၍ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ျပည္ပကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ထုံးနည္းဥပေဒအရ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ၏ အာဏာလက္ေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိသည့္နည္းတူ နယ္စပ္ေဒသကိစၥမ်ားကိုလည္း အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိေစရမည္။

ဤနည္းလမ္းမ်ားအတုိင္း နယ္စပ္ ေဒသဆုိင္ရာ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာကုိ ေပးအပ္ရမည္။

၃။ အဆုိပါ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ကုိ ၎ႏွင့္ လူမ်ဳိးခ်င္း မတူေသာ ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံႏွစ္ဦးက ကူညီ ေစရမည္။ ေရွးဦးစြာ ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ ၎တုိ႔အသီးသီး သက္ဆုိင္သည့္ နယ္မ်ား၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္၍ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မွာ အျခား နယ္စပ္ေဒသ အားလုံးတုိ႔၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔သည္ ထုံးနည္းဥပေဒအရ တြဲဖက္တာ၀န္ယူရသည့္မူအတုိင္း ရြက္ေဆာင္ေစရမည္။

၄။ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္သည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ အဖြဲ႕၀င္လူႀကီးအေနျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသ မ်ား၏ တဦးတည္းေသာ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါ၀င္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံ ပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆြးေႏြးၾကသည့္အခါ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ တက္ေရာက္ႏုိင္ခြင့္ရွိေစရမည္။

၅။ အထက္တြင္ သေဘာတူညီသည့္အတုိင္း ဘုရင္ခံ၏အမႈေဆာင္ေကာင္စီကုိ တုိးခ်ဲ႕မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ယခုခံစားေနရေသာ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို မည္သည့္ နည္းႏွင့္မဆုိ တစုံတရာ လက္လြတ္ေစရန္ အဆုိပါေကာင္စီက ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေစရ။ နယ္စပ္ေဒသမ်ား အတြက္ နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရာခုိင္ႏႈန္းအျပည့္ ရွိေစရမည္ဟူေသာမူကုိ သေဘာတူညီၾကသည္။

၆။ ပူးေပါင္းထားၿပီးသည့္ ျမန္မာျပည္အတြင္း သီးသန္႔ ကခ်င္ျပည္နယ္တခု နယ္နိမိတ္သတ္မွတ္၍ တည္ေထာင္ရန္ ျပႆနာမွာ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္က ဆုံးျဖတ္ရန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤကဲ့သုိ႔ သီးျခားျပည္နယ္တခု ထားရွိသင့္ေၾကာင္းကို သေဘာတူညီၾကသည္။ ဤရည္ရြယ္ခ်က္ အထေျမာက္ရန္အလုိ႔ငွာ ပထမေျခလွမ္းအေနျဖင့္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ အက္ဥပေဒအရ ေနာက္ဆက္တြဲစာရင္းပါ အပိုင္း (၂) ေဒသမ်ားကဲ့သုိ႔ ျမစ္ႀကီးနားႏွင့္ ဗန္းေမာ္ခ႐ုိင္တုိ႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ နယ္စပ္ေဒသ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ႏွင့္ ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံ ပုဂၢဳိလ္အား ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ရမည္။

၇။ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္သူနယ္သားတုိ႔သည္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခံမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတုိ႔ကုိ ခံစားႏုိင္ခြင့္ရွိေစရမည္။

၈။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူၾကသည့္ အစီအစဥ္မွာ ပေဒသရာဇ္ ရွမ္းျပည္နယ္ နယ္ေျမစုတြင္ ယခု အပ္ႏွင္းထားၿပီးေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ထိခုိက္ျခင္း မရွိေစရန္။

၉။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူညီၾကသည့္ အစီအစဥ္မွာ ျမန္မာျပည္ အခြန္ေတာ္ေငြမ်ားမွ ကခ်င္ ေတာင္တန္းနယ္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းနယ္မ်ားက ရသင့္ရထုိက္ေသာ ဘ႑ာေရးအကူအညီကို ထိခုိက္ျခင္း မရွိေစရ၊ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ပေဒသရာဇ္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမစု၏ ဘ႑ာေရး အစီအစဥ္မ်ားကဲ့သုိ႔ ကခ်င္ေတာင္တန္းႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ားအတြက္ အလားတူအစီ

အစဥ္မ်ားကို ထားရွိက်င့္သုံးရန္ ျဖစ္ႏုိင္မည္၊ မျဖစ္ႏုိင္မည္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီက နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ႏွင့္ ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္တုိ႔ႏွင့္ အတူ စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈရမည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ

(ပုံ) ေအာင္ဆန္း

၁၂-၂-၄၇

ကခ်င္ေကာ္မတီ

ဆမားဒူး၀ါးဆင္၀ါးေနာင္ (ျမစ္ႀကီးနား)

ေဇာ္ရစ္ (ျမစ္ႀကီးနား)

ဒိန္ရတန္ (ျမစ္ႀကီးနား)

ေဇာ္လ (ဗန္းေမာ္)

ေဇာ္လြန္း (ဗန္းေမာ္)

လဗန္းဂေရာင္း (ဗန္းေမာ္)

ခ်င္းေကာ္မတီ

ဦးလႊာမႈန္း (ေအတီအမ္။ အုိင္တီအက္(စ္)အမ္၊ ဖလမ္း)။

ဦးေသာင္ဇာခပ္ (ေအတီအမ္၊ တီးတိန္)။

ဦးကြယ္မန္း (ေအတီအမ္၊ ဟားခါး)။

ရွမ္းေကာ္မတီ

ခြန္ပန္းစိန္ (ေတာင္ပုိင္းစပ္ဖလုံ)၊

စပ္ေရႊသိုက္ (ေညာင္ေရႊစပ္ဖလုံ)၊

စပ္ဟုံဖ (ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီစပ္ဖလုံ)၊

စပ္ႏြံ (လဲခ်ား၊စပ္ဖလုံ)၊

စပ္စံထြန္း (မုိင္းပြန္စပ္ဖလုံ)၊

စပ္ထန္းေအး (သာမုိင္းခမ္းစပ္ဖလုံ)၊

ဦးျဖဴ (သထုံစပ္ဖလုံ၏ ကုိယ္စားလွယ္)၊

ခြန္းဖုံး (ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီ)၊

ဦးတင္ဧ၊

ဦးထြန္းျမင့္၊

ဦးၾကာပု၊

ဦးခြန္ေစာ၊

စပ္ရစ္ဖ၊

ဦးခြန္ထီး။