႐ိုး႐ိုးႀကီး ေဇယ်ဟု ေက်ာ္ၾကားလာခ်ိန္တြင္ ေဆးတံကို ခဲ၍ ႐ိုးသားၿပီး အနစ္နာ ခံရေသာ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ႏွင့္ ဣေျႏၵရရ သ႐ုပ္ေဆာင္ရမည့္ ဇာတ္ကြက္ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိး၊ လယ္သမား၊ စစ္ဗုိလ္၊ ဆရာ၀န္၊ ၀တ္လံု စသည့္ ဇာတ္ေကာင္ ႐ုပ္တုိ႔ႏွင့္လည္း လုိက္ဖက္ ညီသူဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဇာတ္ကြက္ ဇာတ္လမ္းႏွင့္ ဇာတ္ေကာင္႐ုပ္မ်ဳိး ဆုိလွ်င္ ဒါ႐ိုက္တာတုိင္းက ေသာက္) သံစံုသြင္း၊ ၿဗိတိသွ်ဘားမား (ေၾကာင္နက္) ၊ သံစံုသြင္း ေအ၀မ္း ဖလင္မွ (ေအာင္ဆုပန္)၊ ေအာင္၀င္း ဘရားသားမွ (ခ်စ္သက္ႏွစ္လီ) စသည့္ ဇာတ္ကားမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
အသံထြက္ ေခတ္သို႔ အၿပီးတုိင္ မကူးေျပာင္းမီ ႐ိုး႐ိုးႀကီး ေဇယ် ပါ၀င္ခဲ့ေသာ အသံထြက္ ဇာတ္ကားတုိ႔၏ ၀င္ေငြမ်ားမွာ အခ်ဳိ႕စူပါ ရရွိသလို၊ အခ်ဳိ႕ဆုိလွ်င္ စူပါ့စူပါ ၀င္ေငြ ရရွိေသာ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကား မ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ဥပမာ- ၿဗိတိသွ်ဘားမား ႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ိုက္တာ စာေရးဆရာ ဦးသုခက ေဇယ်၊ ေက်ာ္ေဆြ၊ ေမသစ္၊ ျမင့္ျမင့္ခင္ တုိ႔ႏွင့္ ႐ိုက္ကူးၿပီး ၆-၂-၅၃ ရက္ေန႔တြင္ သြင္႐ံုမွာ တင္ဆက္ေသာ (သည္ေဆာင္း ေဟမာန္) သည္ စူပါ့စူပါ ၀င္ေငြ ၁၇၁၂၀၀က်ပ္ ရရွိခဲ့၏။ ၿဗိတိသွ် ဘားမား ႐ုပ္ရွင္မွ ဒါရိုက္တာ ခ်စ္ခင္က (ခ်စ္ပန္းသဇင္)အား ေဇယ်၊ ျမင့္ျမင့္ခင္၊ ေမရီျမတုိ႔ႏွင့္ ႐ိုက္ကူးကာ ၃၀-၄-၅၄ တြင္ သြင္႐ံုမွာ တင္ဆက္ရာ စူပါ့ စူပါ၀င္ေငြ ၂၂၂၉၁၀က်ပ္ ရရွိသည္။ ယင္းဇာတ္ကားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထုိစဥ္က သတင္းစာ ဆရာႀကီးမ်ားက ေအာက္ပါအတုိင္း ေရးသားခဲ့၏။
ခ်စ္ပန္းသဇင္ အသံထြက္ ဇာတ္ကားႀကီးမွာ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ ပရိသတ္ အတြက္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ အတြင္း ထြက္ေပၚခဲ့ေသာ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားမ်ားတြင္ ယေန႔အထိ ဤခ်စ္ပန္းသဇင္ အသံထြက္သည္ ထိပ္ဆံုးမွ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆုိရေပမည္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ အတြက္ အကယ္ဒမီ ဆုကို ပထမဦးစြာ ခ်ဲလင္း လုပ္လုိက္ေသာ ၿဗိတိသွ် ဘားမား ကုမၸဏီ၏ ဇာတ္ကားေကာင္း တစ္ခုျဖစ္၏။
သမာဓိ သတင္းစာ။ ဗမာ့ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို အခါ အားေလ်ာ္စြာ သ႐ုပ္ ေဖာ္ျပသြားကာ လယ္ယာေျမ ျပႆနာႏွင့္ ျမန္မာမ်ား၏ စိတ္ေန သေဘာထားကို အဓိက ထား၍ ေဖာ္ျပထားသည္မွာလည္း မွတ္သား ေလာက္ေပသည္။
ျမန္မာ့ အလင္း သတင္းစာ။
ခ်စ္ပန္း သဇင္သည္ ဇာတ္လမ္းအားျဖင့္ ႐ိုး႐ိုးကေလး ျဖစ္ေသာ္လည္း ဗမာ့ သဘာ၀ကို သ႐ုပ္ေဖာ္ ထားပံုက အလြန္ပင္ အႏုပညာ ေျမာက္သျဖင့္ ၾကည့္ရသူတုိ႔ အဖုိ႔ အီ၍ ဆုိင္းမေန ၾကည့္၍ ပီတိျဖစ္ရင္း ခံစားမႈ အျပည့္အ၀ ရရွိသည္။
ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ။
႐ိုး႐ိုးကေလးႏွင့္ ဆန္းေနေသာ ခ်စ္ပန္းသဇင္ဟု တမ္းတ မိပါေတာ့သည္။
မ႑ဳိင္ သတင္းစာ။
ခ်စ္ပန္းသဇင္ ဇာတ္ကားသည္ လယ္သမားမ်ား၏ ဓေလ့ႏွင့္ အေျပာအဆုိ အမူအရာကို သဘာ၀ က်က် ႐ိုက္ကူး ထားသည္ကို ေတြ႔ရေၾကာင္း။
ရန္ကုန္သတင္းစာ။
(ယင္းဇာတ္ကားတြင္ ေဇယ်ႏွင့္ ျမင့္ျမင့္ခင္တုိ႔သည္ ႐ိုးသားေသာ ေတာသူေတာင္သား လယ္သမား ဇာတ္ေကာင္ စ႐ိုက္ကုိ ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾက သည္ကို ၾကည့္႐ႈ မွတ္သားမိ၏။ ခ်စ္ပန္းသဇင္ ဇာတ္ကားကို ၁၉၅၅ ခုႏွစ္တြင္ ထုိစဥ္က ဆုိဗီယက္ ႐ုရွားႏုိင္ငံသည္ စတာလင္ေပါင္၂၀၀၀ ျဖင့္ ၀ယ္ယူသြားသည္။)
ေအ၀မ္းဖလင္မွ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးဘရွင္က ေဇယ်၊ ခင္ေမာင္၊ ေမရီျမင့္၊ ဦးဘခ်စ္၊ ဦးဘရွင္၊ ရင္ရင္ေရႊတုိ႔ႏွင့္ (ဖာတစ္လံုး ေခါင္းက်ား) ကို ႐ိုက္ကူးၿပီး ၃-၉-၅၄ တြင္ အိတ္ဆယ္စီရာႏွင့္ ေရာက္စီ (Roxy) ႐ံုတုိ႔မွာ ျပသရာ စူပါ့ စူပါ၀င္ေငြ ၂၀၅၉၆၂ က်ပ္ ရခဲ့၏။ ၿဗိတိသွ် ဘားမား႐ုပ္ရွင္၊ ၀တၴဳ ဇာတ္ညႊန္း ဒါ႐ိုက္တာ စာေရးဆရာ ဦးသုခ၏ (ေၾသာ္ မိန္းမ)တြင္ ေဇယ်၊ ဖိုးပါႀကီး၊ ျမင့္ျမင့္ခင္၊ ဦးေက်ာ္ေသာင္း၊ ခ်စ္တင္ႀကီး၊ ေဒၚဖြားႏွစ္၊ ဦးဘုိးထြား၊ တင္ႏုေမတုိ႔ ႏွင့္ ႐ိုက္ကူးၿပီး ၁-၁၀-၅၄ တြင္ သြင္႐ံုမွာ ျပသရာ စူပါ့ စူပါ၀င္ေငြ ၃၃၁၈၆၆ က်ပ္ ရရွိခဲ့သည္။ သူသည္ ယင္းဇာတ္ကားတြင္ ဆရာ၀န္ ဇာတ္ေကာင္႐ုပ္ကို ပံုေဖာ္သြားရာ သူ၏ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ စူပါ ႐ုပ္ရွင္ ေ၀ဖန္ေရး ဆရာ စံရွား (႐ုပ္ရွင္မ်က္မွန္)က ေအာက္ပါ အတုိင္း ခ်ီးက်ဴး ေရးသားခဲ့၏။
သူ၏ တည္ၾကည္႐ိုးသား ေျဖာင့္မွန္ေသာ မူလပင္ကိုယ္ ႐ုပ္ရည္၊ တည္ၾကည္ ခန္႔ညားလွေသာ ဆရာ၀န္ သမာဓိ ရွိေသာ အလုပ္ျဖင့္ အထူး ပဏာ ရလွပါသည္။ သူ၏ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈ၊ လုပ္ကိုင္မႈမ်ားမွာ အခန္းတုိင္းမက လက္ဘဲ ႏုိင္နင္း ခန္႔ညားစြာ သ႐ုပ္ေဆာင္ သြားႏုိင္ခဲ့သည္။ သူေဌး သမီးမာနခဲ ေဘဘီ(ျမင့္ျမင့္ခင္) ပါး႐ိုက္လုိက္သျဖင့္ ငိုင္သြားေသာ အခန္းမွာ ေဇယ်အတြက္ အေကာင္းဆံုး အခန္း၊ အမိဆံုး အကြက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဟူ၍ပင္တည္း။ ဘီ၀မ္းဖလင္၊ ဒါ႐ိုက္တာ ေမာင္လွတင္က ေဇယ်၊ ေမျမင့္၊ ျမင့္ျမင့္ေဌး၊ ေရႊကို၊ ေက်ာ္ေသာင္း၊ ဦးဘခ်စ္၊ ေမေမ၀င္း၊ ျမင့္ေဖ၊ ခ်စ္ေမာင္၊ ခ်စ္တင္၊ ေဒၚလိႈင္တို႔ႏွင့္ (လွေလခက္ေလ)ကို ႐ိုက္ကူးခဲ့သည္။ ယင္းဇာတ္ကားတြင္ သူသည္ ဦးဘခ်စ္၊ ေမေမ၀င္းတုိ႔၏ သား႐ိုး သားေျဖာင့္မွန္ေသာ သစ္ေတာ အရာရွိ အျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ရၿပီး လွေလခက္ေလမွ သူ၏သ႐ုပ္ေဆာင္ သဘာ၀ က်ပံုကို စူပါ႐ုပ္ရွင္ ေ၀ဖန္ေရး ဆရာ စံရံရွား (ရုပ္ရွင္မ်က္မွန္)ကပင္ ေအာက္ပါအတုိင္း ေရးသားခဲ့သည္။
No comments:
Post a Comment